Koszyk
INIEKCJE
Zastrzyk domięśniowy, in. iniekcja domięśniowa (łac. iniectio intramuscularis, i.m.) – wprowadzenie igły do mięśnia, w celu wprowadzenia roztworu (najczęściej leku). Podawane objętości nie powinny przekraczać 5 ml. Płyny do wstrzyknięć domięśniowych powinny mieć pH 7,0, być izoosmotyczne lub słabo hiperosmotyczne, aby zwiększyć przenikanie leku do otaczających tkanek. Wchłaniają się w czasie 10–15 min.
Iniekcje te najczęściej wykonuje się w mięśnie pośladkowe wielkie, ale mogą być także wykonywane w mięśnie uda lub ramion. Iniekcje w pośladki są – mimo nieco głębszego wbicia igły – najmniej bolesne jeśli chodzi o moment wbijania igły i wstrzykiwania roztworu; jednak po iniekcjach, szczególnie seryjnych, ból pośladków jest dokuczliwy i utrzymuje się dość długo.
Zastrzyki w pośladek wykonuje się w pozycji leżącej z nogą zgiętą lekko w kolanie (stopa położona na kostce drugiej nogi), co zmniejsza napięcia mięśni pośladka, ułatwia wbicie igły i zmniejsza ból przy podawaniu leku. Należy unikać podawania iniekcji w pozycji siedzącej, a tym bardziej w stojącej, ze względu na możliwą reakcję pacjenta, np. omdlenie.
Miejsce wbicia igły wybiera się na podstawie podziału pośladka na 4 kwadranty. Wyznacza się pozorną linię prowadzącą od końca bruzdy pośladkowej do kolca biodrowego i drugą – przechodzącą przez środek pośladka. Igłę wbija się w środek górnego zewnętrznego kwadrantu. Pamiętać należy, że jest to tylko jedna, najczęściej stosowana w Polsce, metoda wyznaczania miejsca wkłucia w przypadku iniekcji domięśniowych.
W przypadku iniekcji w udo, jedną rękę opiera się w okolicy krętarza, drugą ponad kolanem. Odwiedzione pod kątem 90° kciuki wyznaczają wyobrażoną linię pośrodkową uda. Igłę wbija się w środkowej jednej trzeciej tej linii po zewnętrznej stronie uda.
Podczas wstrzyknięcia w mięsień naramienny wykonuje się go na szerokość 2-3 palców poniżej wyrostka barkowego łopatki. Ramię powinno być rozluźnione w trakcie iniekcji. Podczas tego rodzaju iniekcji istnieje możliwość uszkodzenia nerwu promieniowego, więc leki w to miejsce podaje się w wyjątkowych sytuacjach i w małych ilościach.